مطالعات مختلف نشان مي دهد که علت اكثر مشكلات موجود در زنجيره تامين ساخت و ساز به شيوه سنتي، اين است که مديريت جامع فرآيند توليد در آن اتفاق نمي افتد . اين عامل باعث بالا رفتن ناهماهنگيها در اجزاء مختلف شده و بهره وري كل فرآيند را كاهش مي دهد.
براي مثال، جدایي طراحي و ساخت، كمبود هماهنگي و يكپارچگي بين رشته هاي كاركردي، ارتباطات ضعيف و غيره، باعث بروز فاكتورهایي مي شود كه بر عملكرد تاثير مي گذارند، مانند ميزان پائين بهره وري، تاخير زماني، افزايش هزينه، تضادها و نزاع ها.
به منظور حل مشكلات عديده موجود در زنجيره تامين ساختمان سازي سنتي، سه نكته زير قابل ذكر است:
1- موارد پیشنهاد شده از سوي متخصصان، زنجیره تأمین را راه حل مشكلات سنتي سازي می داند . توسعه هماهنگی بین اجزای زنجیره تامین، عملکرد کلی زنجیره و در نتیجه اتلافات را در همه اشکال کاهش می دهد.
2- استفاده بیشتر از تولید Off-Site برای کنترلهاي مضاعف بر فرآيند توليد، حرکت به سمت طراحی و انجام فعالیتهای پیش از احداث است و این امر به طور منطقی منجر به کاهش مشكلات و ناهماهنگيهاي زنجيره تامين می شود.
3- در نهایت مدولارسازي و استانداردسازی جهت ساخت پذیری بیشتر و کاهش مقدار اصلاحات بر روی مصالح و اجزا یک جهت گیری فرآیندی به سمت کاهش اتلافات است. این امر مکمل استفاده بیشتر از تولید Off-Site است که در آن فعالیتهای پر اتلاف از فرآیند ساخت و ساز حذف می شوند.
مشاهده مي شود كه هر سه نكته فوق از اجزاي بنيادين صنعتي سازي ساختمان مي باشند.
