لزوم شناخت درست مفاهيم و تشخيص تفاوتهاي بين پيش ساخته سازي، مدولاريزاسيون، مونتاژ و صنعتي سازي ضروري است. چرا كه بدون شناخت تفاوتها ، احتمال درك ناقص اين مفاهيم بالا مي رود. از اين رو در ابتدا به تعريف اين مفاهيم مي پردازيم.
1- پيش ساخته سازي: Prefabrication
- پیش ساخته سازی به عنوان فرآیند تولیدي تعریف می شود که در آن به طور کلی مواد به همدیگر متصل می شوند تا جزئی از نصب نهایی را تشکیل دهند.
- قطعات پیش ساخته ساده هستند مانند یک پانل و انواع قطعات مزبور می توانند در کارخانه بصورت Off-Site تولید شوند و یا در خط تولید موقتی بصورت On-Site تولید گردند.
2- پيش مونتاژ نمودن : Preassembly
- پیش مونتاژ نمودن، فرآیندی است که در آن اجزای پیش ساخته تجهیزات و متعلقات آن ،در یک مکان دیگر به جز سایت احداث میشوند و گاهی اوقات نیز در عمل احداث، از طریق عمل «مونتاژ» جزئی از یک واحد ساختمانی را تشکیل میدهند.
- این به معنای تولید سیستمهای پیچیده است نه ساده . بدین منظور نیاز به مهارتهای ویژه نیروی انسانی جهت مونتاژ مواد مختلف ضروری است. در اين شيوه، خط تولید می تواند هم دور از سایت احداث واقع شود و هم ممکن است که نزدیک آن قرار گیرد.
- در حالتی که هزینه های حمل و نقل بالاتر رود و همچنین شیوه های حمل پیچیده تر شود، امکان تولید در کنار سایت On-Site نیز وجود دارد.
- نحوه دیگر تولید کارخانه متحرک (Mobile Factory) است که به دلیل هزینه های بالا، کمتر مورد استفاده است.
3- مدولاريزاسيون: Modularization
- مدولاريزاسيون اشاره به دو مفهوم بنيادين دارد:
- الف) مدولاريزاسيون به مفهوم مدولار و استاندارد نمودن اجزاء و قطعات ساختماني است؛ به نحوي كه به جاي توليد يك قطعه در ابعاد و قطعات بسيار متنوع، اين توليدات در محدوده اي منطقي و محدود توليد شوند تا امكان دستيابي به توليد انبوه كارخانه اي فراهم شود. تنها در اين حالت است كه امكان توليد انبوه ميسر ميشود كه خود ، شرایط را برای كاهش هزينه هاي توليد و قيمت تمام شده فراهم می کند.
- ب) مدولاریزاسیون به مفهوم توليد سيستمهاي پيچيده مدولار، اشاره به سیستمهای پیچیدهای دارد که در مکانی دور از سایت احداث مونتاژ می شوند و سپس به سایت منتقل میگردند. این قطعات در صورت بزرگ بودن، هزینه حمل و نقل و درنتیجه هزینه کل بنا را بالا می برند. این کار اغلب به دلیل اشتغال فضای بالا و اتلاف فضا ایجاد می گردد. روشهایی چون Kit Of Part و On Site Assembly در کارخانه های موقت می تواند این اتفاقات را کاهش دهد.
4- صنعتي سازي : Industrialization
- در يك تعريف جامع، صنعتی سازی به معنای یک پارادايم توليد است كه شامل روشهایی است که میزان استفاده منابع و نیروی کار را با بهينه سازي کاربرد تجهیزات و تکنولوژی در فرآیندها بهبود می دهد.
- مفهوم صنعتي سازي ساختمان فقط به معناي پيش ساخته سازي نيست، بلكه شامل، پیش مونتاژ، مدولاریزاسیون و كاربرد فناوري هاي نوين در فرايند ساختمان سازي نيز مي گردد.
- صنعتی سازی، فرآيندي است كه با بهبود كيفيت، زمان ساخت و استفاده از نيروي كار منجر به افزايش خروجي سيستم و بهينه سازي بهره برداري از تجهيزات، تسهيلات و تكنولوژي ميگردد. بنابراین ما درباره کارخانه هایی صحبت میکنیم که هر نوع از قطعات را تولید می کنند تا در ساخت و ساز نصب گردد و هدف این شيوه توليد بهبود ایمنی، کیفیت ، هزینه و سطوح خروجی است.
- در شیوه تولید صنعتی، تولید قطعات ساختمانی براساس شیوه و استاندارد واحد، به صورت متمرکز ساخته شده و در نهایت به صورت مکانیزه و صنعتی نیز نصب و اجرا می‌شود. در تولید صنعتی از آنجایی که استانداردهای لازم و مشخص تعیین شده است، امکان تولید مدولار در این شیوه وجود دارد و از اتلاف منابع تاحد بسیاری کاسته و به سرعت تولید می‌افزاید. بنابراین یکی از پیش نیازهای اولیه تولید «تمام صنعتی» تبیین و تعریف استانداردهای ساختمانی باتوجه به ویژگی‌های اقلیمی، فرهنگی و نیازهای انسانی است.
- در تولید تمام صنعتی، علاوه بر تولید بخش سازه‌ای ساختمان، بخش نرم و غیر سازه‌ای نیز براساس تولید مدولار در کارخانه تولید می‌شود. تمامی‌اجزاء ساختمان بر اساس یک روش و طی یک فرآیند هماهنگ تولید شده و برای نصب به محل اجرای پروژه منتقل می‌شود. به علت تولید در یک سیستم واحد و هماهنگ، امکان نصب مکانیزه قطعات نیز وجود دارد و دخالت نیروی انسانی به حداقل ممکن می‌رسد. این مسئله تاحد بسیاری ضریب خطاهای انسانی را در هنگام تولید پائین می‌آورد و موجب افزایش کیفیت و‌ایمنی ساختمان، و سرعت توليد و در نتيجه قيمت تمام شده می‌شود.
- در صنعتي سازي ساختمان، هر چيزي مشخص است كه در كجا به كار برده خواهد شد؛ لذا حجم فعاليتهاي محاسباتي و مهندسي افزايش مييابد. افزايش حجم اين فعاليتها نه تنها عملكرد كلي زنجيره توليد را كاهش نمي دهد، بلکه بر كل فرايند تاثير مثبت مي گذارد.