مزایای صنعتی سازی ساختمان:

در سال های اخیر، صنعت ساختمان در راستای بکار گیری فناوری های نوین در صنعتی سازی ساختمان قدم هایی اساسی برداشته است. از این رو، بهبود عملکرد و کارایی پروژه های ساختمانی منتقل شده از سایت های کارگاهی به کارخانه های تخصصی را شاهد بوده ایم. مولفه کلیدی موفقیت در صنعتی سازی ساختمان در تولید انبوه قطعات مدولار نهفته است. امروزه با شروع انقلاب صنعتی چهارم در قالب یکپارچه سازی علوم مکانیک، فناوری آی تی و علوم زیستی، چنین امکانی مهیا شده است.

بکارگیری فناوری های نوین در صنعتی سازی ساختمان با توجه به مزایای ناشی از تحویل سریعتر پروژه، کنترل بهتر کیفیت قطعات و بهبود راندمان نیروی انسانی، مورد توجه قرار گرفته است. کل ایده صنعتی سازی ساختمان بر محور بکارگیری توام طراحی صنعتی و روش های بهینه سازی، قرار گرفته است تا مسائل پیچیده و عظیم صنعت ساخت را تسهیل نماید.

صنعتی سازی به معنای ایجاد سیستم های تولید پیش ساخته قطعات، مدول های ساختمانی و سازه ها در محیط حفاظت شده (کارخانه) و انتقال آن به کارگاه برای مونتاژ یا نصب می باشد. از جمله نمونه های صنعتی سازی ساختمان می توان به تولید قطعات بتنی پیش ساخته، تولید اسکلت فلزی، تولید خرپاهای پیش ساخته و تولید دیوارها و سقف های پیش ساخته اشاره نمود.

موانع صنعتی سازی ساختمان:

به نظر می رسد در آینده نزدیک، صنعتی سازی بتواند بخش قابل توجهی از کارهای ساختمانی را از سایت کارگاه به کارخانه ها منتقل نماید. با این حال، هنوز مقاومت زیادی هم از سوی صنعت ساخت و هم از سوی بازار ساختمان در مقابل این پدیده وجود دارد (شایان ذکر است که این مقاومت از سوی نویسندگان مقاله در ایالت فلوریدا آمریکا و در سال ۲۰۱۹ مطرح شده است و در کشور های در حال توسعه به مراتب بیشتر خواهد بود).

علت این مخالفت، کند بودن ظهور فرایندهایی همچون فناوری های رایانه ای، اتوماسیون، استانداردسازی و پیش ساخته سازی در صنعت ساختمان می باشد. در حال حاضر، نهایت کاربرد فناوری های نوین در صنعتی سازی ساختمان در حد ساخت قطعات پیش ساخته و یا استفاده از ماشین آلات CNC برای برش قطعات می باشد که برای توسعه این صنعت کفایت نمی کند.

برای بکارگیری موارد فوق در صنعتی سازی ساختمان می بایست به طراحی و اجرا با دیدگاه صنعتی و کارخانه محور، نگاه کرد نه با دیدگاه عمرانی. این دیدگاه بر مبنای تولید انبوه قطعات مدولار بوسیله فناوری ها و ابزارهای روز دنیا در طراحی، تولید و مونتاژ شکل می گیرد. همچنین لازم است مهندسین مشاور و طراحان، درک عمیقی از روش های تولید صنعتی و چرخه عمر محصولات ساختمانی داشته باشند.

نقش پیمانکاران جزء مانند پیمانکاران اجرای اسکلت و پیمانکاران برقکاری و تاسیسات ساختمان که ظرفیت تولید تخصصی برخی قطعات ساختمانی با استفاده از فناوری های نوین در صنعتی سازی ساختمان را دارا باشند، در توسعه این فناوری ها از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

فناوری های قابل استفاده در صنعتی سازی ساختمان:

این مقاله با بررسی ۲۰ شرکت که عمدتاً درآمد سالانه ای بین ۱۰۰ میلیون دلار تا ۱ میلیارد دلار داشته اند، به این نتیجه دست یافته است که ۱۴ فناوری زیر به ترتیب اولویت، سبب تسهیل صنعتی سازی ساختمان شده و منافع قابل توجهی را برای پیمانکاران و کارفرمایان بر ارمغان می آورند:

  • فناوری اطلاعات و ارتباطات.
  • نرم افزارهای مدیریت جامع پروژه.
  • نرم افزارهای طراحی تخصصی قطعات مدولار.
  • نرم افزارهای برنامه ریزی و زمان بندی پروژه.
  • نرم افزارهای مدیریت داده ها و مکاتبات.
  • ماشین آلات مکانیکی و ابزارهای پیشرفته.
  • گجت های پوشیدنی.
  • سیستم مدیریت تولید.
  • سیستم های پردازش اطلاعات.
  • ماشین آلات رباتیک و هوش مصنوعی.
  • فناوری واقعیت افزوده.
  • فناوری مصرف هوشمند و بهینه انرژی.
  • سیستم های کنترل صنعتی.
  • فناوری سنسورها و اینترنت اشیا.

به منظور استفاده از این فناوری های نوین در صنعتی سازی ساختمان لازم است شرکت های ساختمانی به محدوده فعالیت، مدل درآمدی و فرایند کاری در حال جریان در شرکت توجه نموده و بر اساس آن به انتخاب فناوری های قابل استفاده در صنعتی سازی پروژه ها و اولویت بندی این فناوری ها بپردازند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

سه × 5 =